Kanker is één van de voornaamste oorzaken van sterfte bij honden. 1 op de 4 honden krijgt te maken met kanker tijdens zijn leven, en dat neemt zelfs toe tot 1 hond op 2 die ouder is dan 10 jaar.

Zoals bij ons, mensen, is het cruciaal dat die tumoren zo snel mogelijk opgespoord worden om snel in te grijpen, om metastasen te voorkomen en algemeen om de levenskwaliteit te kunnen behouden. Echte screeningprogramma’s bestaan nog niet echt voor onze viervoeters, en dus moeten we blijven inzetten op het vroeg detecteren via onze klassieke onderzoeken met al dan niet bijkomende testen zoals dunne naald biopten of biopsies, wat uiteraard pas mogelijk is als de tumor er is.

In 1989 werd een studie gepubliceerd over het detecteren van kanker bij mensen door honden, meer specifiek via hun reukorgaan. Honden bleken in staat mensen met borstkanker of longkanker te herkennen aan de geur van hun adem. En in deze studie werd nagegaan of honden bij andere honden tumoren konden opsporen door het ruiken aan speeksel.

Bij 161 gezonde honden en 139 honden waarbij met zekerheid een kwaadaardige tumor werd vastgesteld, werden speekselstalen afgenomen. En 6 honden werden gedurende 6 maanden getraind om deze stalen te herkennen die afkomstig waren van honden met kanker. Na hun training werden de honden getest met 10 stalen van honden met een tumor, maar stalen waarmee ze nog niet in contact waren. Naast deze 10 positieve stalen werden ook 22 stalen van gezonde honden gebruikt in de test. 

De resultaten waren ronduit fenomenaal: de 6 honden haalden een gemiddelde score van 95%. Met andere woorden, 95% van de keren dat de honden aangaven dat het staal positief was, dus afkomstig van een hond met kanker, was dat ook zo. En omgekeerd ook: in 95% van de gevallen dat de honden niet reageerden op een bepaald staal was dat ook afkomstig van een gezonde hond. Eén hond was zelfs zo goed dat hij alle stalen correct categoriseerde.

Zo’n bevindingen kunnen ons toch niet anders dan nederig maken: we zoeken vaak naar hoogtechnologische oplossingen, en terecht, maar soms ligt het antwoord gewoon in de natuur. Eén hond kan met zijn neus, wat wij, na zoveel jaren van studie en onderzoek, met groepen hoogopgeleide mensen, niet klaar krijgen met onze hersenen. Wat weten we toch weinig!

Ref.: Malone et al. Trained dogs can accurately discriminate between scents of saliva samples from dogs with cancer versus healthy controls. Journal of the American Veterinary Medical Association, doi.org/10.2460/javma.22.11.0486